Mydło, nie powidło

Warsztaty mydlarskie w Woli Sękowej? Czemu nie? Wybrałam się na nie z ciekawości, bo jakkolwiek opanowane mam różne techniki  wytwarzania wszelkiego rękodzieła, to jednak mydełek nigdy nie robiłam (choć Adam twierdzi, że akurat w branży mydlarskiej jestem  wybitną specjalistką, zwłaszcza od mydlenia oczu J)

Jedną z pierwszych osób, które spotkałam, kiedy dotarłam na miejsce była kobieta o wyglądzie elfa, która przywitała mnie z uśmiechem, jak długo wyczekiwanego gościa, a nie praktycznie  obcą osobę. Serdeczny uścisk dłoni. „Mam na imię Iwona. Mów mi po imieniu.” I tak poznałam naszą przewodniczkę po cudownej, pachnącej krainie, w której miałam spędzić kilka następnych dni.  

Na samym początku zajęć, kiedy Iwona przedstawiała się nam wspomniała, że przez ponad dwadzieścia lat pracowała w branży modowej projektując i szyjąc ubrania. Zagadywana przez nas o ten temat, ostatniego dnia na zajęcia, oprócz publikacji dotyczących różnych leczniczych roślin i ziół, przyniosła także kilka archiwalnych numerów czasopism. Wśród nich „Zwierciadło”, „Pani”, Twój Styl” sprzed 10 – 12 lat. A w nich wywiady, zdjęcia i rozmowy ze znaną i bardzo cenioną projektantką, fotografie z popularnymi aktorkami i modelkami w ciuchach jej autorstwa. Niewiarygodne! 

Jaką drogę przebyła ta uśmiechnięta, modnie ubrana kobieta ze stron kolorowych magazynów, która teraz włóczy się po podkarpackich łąkach z łopatą i widłami w ręku w poszukiwaniu roślin o zdrowotnych właściwościach, którymi można byłoby wzbogacić naturalnie wytwarzane mydełka, zajada dzikimi czereśniami i zachwyca rzeczami, na które większa część społeczeństwa w ogóle nie zwróciłaby uwagi albo uznała za zwykłe i prozaiczne?

Zafascynowana tą niesamowitą życiową historią pytam, jak to się stało, że zostawiła swoje światowe życie i zajęła się czymś tak mało komercyjnym. Odpowiada krótko: „Przestałam kochać to, co robię”.

A same warsztaty były wspaniałym doświadczeniem, bo nie dość, że prowadziła je niesamowita i charyzmatyczna kobieta, to sam proces wytwarzania mydła ma, moim zdaniem, coś z alchemii. Dokładnie odmierzone składniki, odpowiednia temperatura, mieszanie do uzyskania pożądanej konsystencji, zapach olejków eterycznych i … pojawiający się często na końcu element zaskoczenia. Bo tak naprawdę używając naturalnych substancji – ekstraktów z roślin i ziół – nigdy nie możemy być pewni, jaki będzie efekt końcowy.  Przynajmniej wizualnie, bo znając ich właściwości możemy przewidzieć działanie.

A tak naprawdę najbardziej zaskakujący wniosek, który pojawił się u mnie w trakcie warsztatów, był taki, że większość składników niezbędnych przy domowej  produkcji mydła mogę znaleźć w … kuchni J

Cieszę się, że mogłam przeżyć te trzy dni z ludźmi, których pasja i ciekawość przygnały na tę podkarpacką wioskę z różnych stron Polski. To był dobry czas spędzony z dobrymi ludźmi. Oby więcej takich chwil.

Do następnego J

M.